ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΕΣΥ (NHS)

 

    Οι υπουργοί στη Μεγάλη Βρετανία σκέφτονται σοβαρά να απαγορεύσουν τη δυνατότητα συνταγογράφησης από τους ιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) ομοιοπαθητικών σκευασμάτων. Το κόστος αυτών ξεπερνά τα 5εκ. ευρώ το χρόνο! Ήδη σε αυτήν τη «μαύρη λίστα» που ονομάζεται “schedule 1” υπάγονται πάνω από 3,000 προϊόντα μεταξύ των οποίων πολλά φυτικά σκευάσματα.

    Ο Simon Singh, ιδρυτής της Good Thinking Society που πρωτοστατεί στο κίνημα αυτό, δηλώνει: «Δεδομένων των περιορισμένων οικονομικών δυνατοτήτων του NHS, οποιαδήποτε δαπάνη για ομοιοπαθητικά είναι παντελώς αδικαιολόγητη. Οι πόροι προς αυτές τις αναπόδεικτες θεραπείες μπορεί πολύ πιο αποδοτικά να κατευθυνθούν προς θεραπείες που προσφέρουν πραγματικό όφελος στους ασθενείς». Τόσο ο Βρετανικός Ιατρικός Σύλλογος (ΒΜΑ) όσο και ο Ανώτερος Επιστημονικός Σύμβουλος της Μεγάλης Βρετανίας εκφράζουν ανάλογες απόψεις. Σύμφωνα με το ίδιο το NHS: «Δεν υπάρχουν ποιοτικές ενδείξεις ότι η ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική για οποιαδήποτε κατάσταση».

      Η ομοιοπαθητική βασίζεται στην αρχή ότι το νερό διατηρεί «μνήμη» των ουσιών με τις οποίες έχει έρθει σε επαφή! Πρόκειται για μια τεχνική ηλικίας 200 ετών κατά την οποία ενεργά συστατικά αραιώνονται με 99 μέρη νερό, κάτι που επαναλαμβάνεται από 6 έως 30 φορές. Έτσι, η αραίωση οδηγεί στο να υπάρχει ένα μόριο ουσίας ανά το λιγότερο 1,000,000,000,000,000,000,000 μορίων νερού! Αυτό το προϊόν αναμιγνύεται με ζάχαρη και μετατρέπεται σε ταμπλέτα ή κάψουλα. Στη Μεγάλη Βρετανία τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα κοστίζουν περίπου 5-12 ευρώ, όταν η παραγωγή κάθε ενός είναι πολύ λιγότερο από ένα λεπτό του ευρώ.

Τα ψέματα που διαδίδονται για την ομοιοπαθητική είναι επικίνδυνα, καθώς υποστηρίζεται μερικές φορές ότι θεραπεύουν και τον καρκίνο. Μια επίσης συχνά επαναλαμβανόμενη, αλλά αστήρικτη, δήλωση είναι ότι η ομοιοπαθητική λειτουργεί στα ζώα, αλλά οι ενδείξεις είναι αντίθετες και με αυτό. Τα όποια θετικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής φαίνεται ότι οφείλονται στο placebo effect, ουσιαστικά την αυθυποβολή στην οποία υπόκειται ο ασθενής όταν νομίζει ότι λαμβάνει κάτι δραστικό. Το placebo effect είναι αποτελεσματικό μερικές φορές για τη ναυτία και τους πόνους, αλλά δεν έχει άλλες ιδιαίτερες κλινικές προεκτάσεις.

Το 2012 η Επιτροπή Επιστημών και Τεχνολογίας της Μεγάλης Βρετανίας ήγηρε το θέμα της άγνοιας των ασθενών σε σχέση με τη «θεραπεία» που τους χορηγείται. «Σύμφωνα με την επιτροπή, η ομοιοπαθητική είναι placebo. […] [Η ομοιοπαθητική] σε κάποιο βαθμό στηρίζεται στην παραπλάνηση του ασθενούς. Η συνταγογράφηση placebo δε συνάδει με τη συνειδητή επιλογή του ασθενούς. […] Το αποτέλεσμά τους είναι αναξιόπιστο και απρόβλεπτο και δε μπορεί να αποτελεί τη μόνη βάση οποιασδήποτε θεραπείας στο NHS»

Η πρόταση για απαγόρευση είναι για μέσα στο 2016, αλλά ακόμη κι αν απαγορευτούν θα μπορούν να κυκλοφορούν κανονικά επί ιδιωτική πληρωμή.

 

 

Αναδημοσίευση από www.allergikos.gr