ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑΤΡΟΥ ΠΟΥ «ΘΕΡΑΠΕΥΕ» ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ME «ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ»

 

 

...της συνέστησε να μην ακολουθήσει τις ιατρικές συμβουλές για χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία. Την διαβεβαίωσε ρητά ότι θα θεραπευθεί από τον καρκίνο της, ακολουθώντας την θεραπεία που αυτός συνιστούσε...

 

    Τα ιατρικά σφάλματα που λαμβάνουν χώρα στα πλαίσια της σχέσης γιατρού και ασθενούς και αφορούν την υγεία του τελευταίου, είναι συχνό φαινόμενο και τις περισσότερες φορές, οι υποθέσεις αυτές λύνονται διά της δικαστικής οδού. Τα ιατρικά αυτά λάθη ως επί το πλείστον γίνονται από αμέλεια και ερευνητέο είναι το ποια θα είναι η ευθύνη του εκάστοτε γιατρού που υποπίπτει στο σφάλμα. Ωστόσο δεν λείπουν και οι φορές που τίθεται ζήτημα ιατρικού σφάλματος από δόλο, στις οποίες ο γιατρός αποδέχεται -τουλάχιστον- τα βλαπτικά αποτελέσματα στον ασθενή από μέρους του. Μια τέτοια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αφορά και η απόφαση του Αρείου Πάγου 602/2014.

Το χρονικό της υπόθεσης ξεκινά το 2002, όταν μια γυναίκα μετά από ψηλάφηση που έκανε η ίδια στο στήθος της διαπίστωσε την ύπαρξη όγκου. Αποφάσισε να ξεκινήσει έρευνα με γιατρούς με αρκετή καθυστέρηση, το χειμώνα του 2003, καθώς δεν ήθελε να αποδεχθεί ότι έπασχε από καρκίνο. Μετά από εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, διαπιστώθηκε η ύπαρξη καρκίνου στο μαστό. Η ασθενής, μετά από αλλεπάλληλες επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία που την πρότειναν την κλασική μέθοδο αντιμετώπισης του καρκίνου, δηλαδή αφαίρεση του όγκου και χημειοθεραπείες, αποφάσισε πως ήθελε να ερευνήσει το αν υπάρχει άλλος εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματός της. Κι έτσι επισκέφθηκε τον κατηγορούμενο γιατρό, τον οποίο γνώριζε από πριν και ο οποίος της είχε αναφέρει πως ασχολείται με την ολιστική ιατρική.  

Η ολιστική ιατρική είναι μία διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης της υγείας που βλέπει τον άνθρωπο ως ολοκληρωμένη οντότητα και δεν αντιμετωπίζει  τα όργανα και τα υπόλοιπα στοιχεία που συνθέτουν το ανθρώπινο σώμα, ως ξεχωριστά και ασύνδετα μεταξύ τους στοιχεία. Η προσέγγιση αυτή κατακρίνεται από διάφορους –επιστήμονες και ασθενείς- ποικιλοτρόπως αλλά παράλληλα υποστηρίζεται κι από μερίδα αυτών.

Η πρώτη επίσκεψη της ασθενούς στο ιατρείο του κατηγορουμένου έγινε το Μάρτιο του 2003, οπότε και αυτός της συνέστησε να μην ακολουθήσει τις ιατρικές συμβουλές για χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία. Την διαβεβαίωσε ρητά ότι θα θεραπευθεί από τον καρκίνο της, ακολουθώντας την θεραπεία που αυτός συνιστούσε, μιλώντας για αποτοξίνωση του οργανισμού της, συστήνοντάς της την αποφυγή ορισμένων τροφών που είναι ασύμβατες με την ασθένειά της καθώς και να ακολουθήσει μία αυστηρή δίαιτα. Παράλληλα της χορηγούσε ορισμένα σκευάσματα τα οποία κόστιζαν κάθε φορά από 350 έως 800 ευρώ.

Προσπερνώντας κάποια πραγματικά περιστατικά, τα οποία περιλαμβάνουν τη χορήγηση κι άλλων σκευασμάτων καθώς και την προσπάθεια του κατηγορουμένου να δημιουργήσει την πεποίθηση στην ασθενή ότι ο καρκίνος της θεραπεύεται, ο καρκίνος έκανε μετάσταση σε πολλά από τα όργανα της ασθενούς και τελικά οδήγησε το 2012 στο θάνατό της.

Ο γιατρός κρίθηκε ένοχος για το έγκλημα της βαριάς σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο -ενδεχόμενο δόλο έχω όταν πιθανολογώ τα αποτελέσματα της πράξης μου και τα αποδέχομαι- (310 παρ. 1 εδ. α’ ΠΚ), καθώς, μολονότι γνώριζε ότι αυτή δεν ήταν η ενδεδειγμένη κατά παράβαση του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν. 3418/2005), κατά τον οποίο έπρεπε να εφαρμόσει του κανόνες της τεκμηριωμένης ιατρικής επιστήμης κι ενώ γνώριζε ως γιατρός ότι η αν αυτή είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπείες η περίπτωσή της κατά τα στατιστικά στοιχεία θα ήταν ιάσιμη σε ποσοστό 95%. Σύμφωνα με το Εφετείο, με τις ενέργειες του αυτές, ο κατηγορούμενος αποδέχθηκε το ενδεχόμενο της διακινδύνευσης να υποστεί η ασθενής βαριά σωματική βλάβη της υγείας της, όπως και τελικά έγινε.

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε παραπέρα ένοχος και για το έγκλημα της απάτης σε βαθμό κακουργήματος καθώς παρουσιάζοντας στην ασθενή ψευδή γεγονότα ως αληθινά, ότι δηλαδή η ιατρική μέθοδός του θεραπεύει τον καρκίνο, επωφελήθηκε ποσό άνω των 73.000 € από τις αμοιβές και τα σκευάσματα που χορηγούσε στην ασθενή. Μάλιστα κρίθηκε ένοχος για την τέλεση του εγκλήματος αυτού κατ’ επάγγελμα (καθώς είχε επαναλάβει τη συμπεριφορά του αυτή και σε άλλη ασθενή του με σκοπό την επίτευξη κέρδους), κάτι το οποίο σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 386, καθιστά το έγκλημα κακούργημα.

Το Εφετείο καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 ετών, μετατραπείσα σε χρηματική. Ο Άρειος Πάγος απέρριψε όλους τους λόγους αναίρεσης που προβλήθηκαν από τον κατηγορούμενο και επικύρωσε την απόφαση του Εφετείου. 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ [...]    Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 874/2013 απόφασή του, το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα απάτης σε βάρος της Ε. Θ., από δράστη που διαπράττει απάτες κατ` επάγγελμα, με συνολικό όφελος και αντίστοιχη ζημία της παθούσας που υπερβαίνει το ποσό των 15.000 ευρώ, αλλά και των 73.000 ευρώ, και βαριάς σωματικής βλάβης με ενδεχόμενο δόλο, με το ελαφρυντικό ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μακρό χρονικό διάστημα μετά τις πράξεις του, και τον καταδίκασε σε συνολική ποινή φυλακίσεως τεσσάρων (4) ετών, μετατραπείσα σε χρηματική. Στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεως, το δικάσαν Εφετείο, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε, κατά πλειοψηφίαν, ανελέγκτως, κατά λέξη, τα εξής: " ... αποδείχθηκε ότι: Η μηνύτρια Ε. Θ., η οποία ήδη απεβίωσε στις 18-9-2012, το έτος 2002 μετά από ψηλάφηση που έκανε η ίδια στο στήθος της διαπίστωσε την ύπαρξη όγκου και άρχισε έρευνα με γιατρούς τον χειμώνα του 2003, δεν ήθελε να αποδεχθεί ότι έπασχε από καρκίνο και έτσι άρχισε καθυστερημένα έρευνα. Επισκέφθηκε το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας όπου της συνεστήθη από τον διευθυντή του νοσοκομείου, καθηγητή ιατρό η αφαίρεση του μαστού και δύο αδένων. Αυτή δεν ήθελε να δεχθεί την ασθένειά της και επειδή δεν μπορούσε να διαμείνει στην Πάτρα δεν προέβη στην επέμβαση. Τέλος Απριλίου του 2003, βρισκόταν στην Αθήνα, για υπηρεσιακούς λόγους και τότε επισκέφθηκε το νοσοκομείο "ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ" υποβλήθηκε σε μαστογραφία τον Μάιο και διαγνώσθηκε η ύπαρξη καρκίνου του κάτω τεταρτημορίου του δεξιού μαστού. Επισκέφθηκε αμέσως τον ειδικό μαστολόγο διευθυντή του τμήματος μαστού του νοσοκομείου αυτού, Ι. Μ., ο οποίος της συνέστησε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ολικής αφαίρεσης του μαστού αυτού και δύο αδένων διότι ήδη είχε προσβληθεί και ο ένας αδένας στη δεξιά μασχάλη.  Ο καρκινικός όγκος χρονολογείτο από τετραετίας και ήταν μεγέθους 5 περίπου εκατοστών. Μετά δε την χειρουργική επέμβαση θα έπρεπε να υποβληθεί και σε χημειοθεραπεία. Παραπέμφθηκε στα εργαστήρια του νοσοκομείου για περαιτέρω εξετάσεις. Αυτή υποβλήθηκε σε σειρά ιατρικών εξετάσεων στο νοσοκομείο αυτό και περί τα τέλη Ιουνίου του έτους 2003 {σπινθηροργάφημα οστών, αιματολογικές} και σε διαγνωστικό κέντρο της Κέρκυρας {υπέρηχο άνω κάτω κοιλίας και αιματολογικές βιοχημικές} και διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε διάχυση καρκινικών κυττάρων σε άλλα μέρη του σώματός της. Στο αντικαρκινικό νοσοκομείο "Άγιος Σάββας διεκπεραιώθηκε η διαδικασία προγραμματισμού της εγχείρησης που της είχε συστηθεί, και ο χρόνος αναμονής ήταν 2-3 μήνες.  Εκείνη θέλησε κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα να ερευνήσει αν υπήρχε άλλος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματός της. Γνώριζε τον κατηγορούμενο διότι συναντιόντουσαν στη λίμνη Βουλιαγμένης στην οποία μετέβαιναν και οι δύο ως χειμερινοί κολυμβητές και είχε πληροφορηθεί από αυτόν ότι ασχολείται με την ολιστική ιατρική, χωρίς να έχουν εμβαθύνει στο θέμα. Τον επισκέφθηκε πρώτη φορά τον Μάιο του 2003 στο ιατρείο που διατηρούσε επί της οδού ... στη Νέα Σμύρνη. Τον πληροφόρησε ότι πάσχει από καρκίνο και ότι της είχε συσταθεί η άνω αντιμετώπιση του προβλήματός της από τους ιατρούς της κλασικής ιατρικής και αυτός ο οποίος είχε εγκαταστήσει στο ιατρείο του ένα μηχάνημα το οποίο ονομάζεται VEGA TEST την υπέβαλε σε τεστ με το μηχάνημα αυτό, με το οποίο όπως της εξήγησε μετρούσε την 7 ενεργειακή ροή των διαφόρων οργάνων του σώματος της με τη χρήση κρυστάλλων και ηλεκτρισμού. Την εξέτασε δε επί 4,5 ώρες. Της είπε ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν καρκινικά κύτταρα  Της συνέστησε δε να μην ακολουθήσει τις ιατρικές συμβουλές για χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία, προκειμένου δε να την πείσει ότι δεν έπρεπε να ακολουθήσει την προταθείσα από τους θεράποντες ιατρούς της προηγουμένους ιατρικώς παραδεδεγμένη για την αντιμετώπιση του προβλήματός του θεραπεία, της είπε ότι αν το πρόβλημα αυτό το είχε κάποιο συγγενικό του πρόσωπο δεν θα το άφηνε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Της είπε μάλιστα ότι αν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση υπήρχε κίνδυνος μετάστασης του καρκίνου σε άλλα όργανα, διότι κατά την αφαίρεση του όγκου, που είναι περίκλειστος σε έναν ιστό, τα καρκινικά κύτταρα υπάρχει κίνδυνος να διαχυθούν και σε άλλα όργανα και ότι οι χημειοθεραπείες θα εξασθενούσαν το ανοσοποιητικό της σύστημα. Την διαβεβαίωσε ρητά ότι θα θεραπευθεί από τον καρκίνο της, ακολουθώντας τις θεραπεία που αυτός της συνιστούσε, της μίλησε για αποτοξίνωση του οργανισμού της, της συνέστησε την διαρκή αποφυγή τροφίμων που είναι ασύμβατα με την ασθένειά της, της είπε ότι είναι αλλεργική σε ορισμένες τροφές και της συνέστησε αυστηρή δίαιτα. Της είπε δε ότι το σύνολο των ενεργειών που της συνιστούσε θα βελτίωνε την κατάσταση της υγείας της και ότι τα καρκινικά της κύτταρα θα παρέμεναν στο επίπεδο των καρκινικών κυττάρων κάθε ανθρώπου. Η μηνύτρια ακολούθησε τις συμβουλές του κατηγορουμένου πιστά και την σκληρή δίαιτα στην οποία την είχε υποβάλει, ελάμβανε δε τα διάφορα σκευάσματα τα οποία της χορηγούσε διάφορα άλατα, συμπληρώματα διατροφής βιταμίνες, ομοιοπαθητικά διάφορα λάδια, με μεγάλη περιεκτικότητα σε Ω 3 και ένζυμα. Τα σκευάσματα αυτά τα οποία συνταγογραφούσε ο κατηγορούμενος, εκυμαίνοντο κάθε φορά στο ποσό των 350 μέχρι 800 ευρώ, τα οποία δεν καλύπτονταν από το Δημόσιο, και τα κατέβαλε η ίδια από χρήματά της. Τα παιδιά της μηνύτριας είχαν αντίρρηση στο να ακολουθήσει η μητέρα τους τα προτεινόμενα από τον κατηγορούμενο αντί όσων της είχαν συστήσει οι θεράποντες ιατροί της τόσο στο νοσοκομείο της Πάτρας, όσο και στο νοσοκομείο "Άγιος Σάββας", αλλά και σε νοσοκομείο του Βελγίου στο οποίο είχε μεταβεί τον Νοέμβριο του 2003 η μηνύτρια για να έχει και άλλη γνώμη. Αυτή όμως η οποία φοβόταν να ακολουθήσει την διαδικασία που της είχε προταθεί και την ταλαιπωρία που θα υφίστατο ακολουθώντας της δεν τους άκουσε γιατί είχε πεισθεί από τον κατηγορούμενο ότι ακολουθώντας όσα εκείνος της πρότεινε θα θεραπευόταν από τον καρκίνο. Ήταν μάλιστα αυτός τόσο πειστικός ώστε, ενώ αυτή η οποία ήταν μία μορφωμένη και δραστήρια γυναίκα η οποία ερευνούσε για την μέθοδο που ακολουθούσε για την θεραπεία της ο κατηγορούμενος στο Internet και σε διάφορα SITE και πουθενά δεν είχε δει ότι με μέθοδο αυτή θεραπεύεται ο καρκίνος. Πείσθηκε από τα λεγόμενα του κατηγορουμένου ότι θα θεραπευόταν από τον καρκίνο ακολουθώντας τα όσα εκείνος της πρότεινε. Αρχικά η μηνύτρια παρουσίασε σωματική ευεξία, γεγονός που οφειλόταν στο ότι είχε χάσει βάρος γιατί ήταν εύσωμη Αυτό ενίσχυσε την εμπιστοσύνη της προς τον κατηγορούμενο. Ο κατηγορούμενος δεν επέτρεπε στην μηνύτρια να υποβάλλεται σε μαστογραφία για την παρακολούθηση της νόσου της αλλά απλά σε υπέρηχο, που δεν ήταν η ενδεδειγμένη εξέταση για να ερευνηθεί η εξέλιξη της νόσου. Το τέλος του 2004, άρχισε να παρουσιάζεται μία κοκκινίλα και τράβηγμα του δέρματος στο στήθος της μηνύτριας. Ο κατηγορούμενος το είδε και πάλι την καθησύχασε παραπλανώντας την ότι δήθεν το σώμα της αποβάλει το καρκίνωμα. Έπαιρνε μάλιστα και φωτογραφίες της, τις οποίες όπως της έλεγε θα τις παρουσίαζε σε παγκόσμιο ιατρικό συνέδριο. Από τον Οκτώβριο του 2005 μετά τον θάνατο φίλης της από μεταστατικό καρκίνο, στην οποία αυτή είχε συστήσει τον κατηγορούμενο άρχισε να έχει αμφιβολίες για το αν η μέθοδος που ακολουθούσε για την θεραπεία της από την ασθένειά της ήταν η σωστή.Επειδή όμως ο κατηγορούμενος δεν της επέτρεπε να υποβληθεί σε ακτινοβολίες δεν μπορούσε να διαπιστώσει ποια ήταν η κατάσταση του όγκου. Ο γενόμενος έλεγχος με υπερήχους δεν έδειχνε αύξηση του όγκου. Το έτος 2006 η μηνύτρια άρχισε να αισθάνεται κόπωση και να εμφανίζει δύσπνοια. Ο κατηγορούμενος την καθησύχαζε λέγοντάς της ότι αυτό είναι αλλεργία από ευρωμύκητες λόγω του κλίματος της Κέρκυρας στην οποία αυτή ζούσε και η μηνύτρια πείσθηκε περί αυτού έχοντάς του εμπιστοσύνη. Το στήθος της είχε εξέλκωμα και ο κατηγορούμενος, ο οποίος όπως προεκτέθηκε της έλεγε ότι το σώμα της αποβάλει τον καρκίνο, της έδιδε Γερμανικές αλοιφές. Τον Σεπτέμβριο του 2006 ο κατηγορούμενος την έστειλε σε έναν πελάτη του γιατρό πλαστικό χειρουργό που ονομαζόταν Κ. για να αφαιρέσει μόνο τον καρκινικό όγκο. Εκείνος τον οποίο επισκέφθηκε όταν την εξέτασε θορυβήθηκε και την παρέπεμψε σε ειδικό χειρουργό που ονομάζεται Ρ., ο οποίος μόλις την εξέτασε της ανέφερε ότι ο καρκίνος ήταν σε προχωρημένο στάδιο, της μίλησε για πιθανές μεταστάσεις και της συνέστησε να ακολουθήσει την κλασική ιατρική. Η μηνύτρια όμως η οποία βρισκόταν σε απόγνωση εξακολουθούσε να επισκέπτεται καθημερινά τον κατηγορούμενο, ο οποίος της έκανε ενέσεις ξυλοκαΐνης στο στήθος. Στη συνέχεια αυτή έκανε και πάλι υπέρηχο σε κάποιον γιατρό που της είχε συστήσει ο ίδιος ο κατηγορούμενος ο οποίος όταν είδε το αποτέλεσμαθορυβήθηκε και πήρε αμέσως τηλέφωνο τον κατηγορούμενο ο οποίος τότε της συνέστησε να μεταβεί στο νοσοκομείο "ΣΩΤΗΡΙΑ"για αφαίρεση υγρού από τον πνεύμονα, όπως της είπε. Εκείνη εισήχθη στο νοσοκομείο αυτό όπου κατέρρευσε. Το οξυγόνο είχε πέσει στο αίμα της 9 και αυτή ήταν σχεδόν σε κώμα.  Έγιναν ιστολογικές εξετάσεις και διαπιστώθηκε ότι υπήρχε μετάσταση του καρκίνου στους πνεύμονες, στα οστά, στο κεφάλι, και πιθανόν και στις ωοθήκες. Και πάλι ο κατηγορούμενος την απέτρεπε από την χημειοθεραπεία. Η μηνύτρια ανέκτησε την κοινή λογική και ακολούθησε τις θεραπευτικές μεθόδους που της συνέστησαν οι θεράποντες ιατροί της κλασικής ιατρικής και άρχισε από τον χειμώνα του 2006 να υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία. Αυτή επισκεπτόταν τον κατηγορούμενο μία φορά το έτος 2003 από 1-4 φορές το μήνα, το 2004 από 1-3 φορές το μήνα, το 2005 από 1-4 φορές το μήνα και το και το έτος 2006 από 1-5 φορές το μήνα. Η κάθε εξέταση διαρκούσε 2-4 ώρες και αυτός αμειβόταν με χρονοχρέωση η οποία ανερχόταν αρχικά σε 135 ευρώ και στη συνέχεια σε 145 ευρώ. Ο κατηγορούμενος συνταγογραφούσε τα σκευάσματα που συνιστούσε να λάβει αυτή, όμως ελάχιστα προμηθευόταν αυτή από φαρμακείο γιατί τα αγόραζε από ίδιο της τα παρέδιδε η γραμματέας του. Τα σκευάσματα αυτά ήταν ειδικότερα GTF -CHROMIUM ... Ο κατηγορούμενος εισέπραττε τις αμοιβές του χωρίς να της χορηγεί αποδείξεις. Καθ' όλο το διάστημα που η μηνύτρια επισκεπτόταν τον κατηγορούμενο και ακολούθησε την θεραπεία που αυτός της συνέστησε η μηνύτρια του κατέβαλε συνολικά το ποσό των 28150 ευρώ για αμοιβές του και το συνολικό ποσό των 60200. Ειδικότερα αυτή κατέβαλε για αμοιβές και σκευάσματα τα πιο κάτω ποσά κάθε μήνα ... Με σκοπό να αποσπάσει ο κατηγορούμενος από την μηνύτρια το άνω ποσό για αμοιβές του και για χορήγηση σκευασμάτων εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι αυτή ένιωθε φόβο να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία, έπεισε αυτήν όταν για πρώτη φορά τον επισκέφθηκε μαζί με την κόρη της ισχυριζόμενος ψευδές γεγονός προς αυτήν, ότι δηλαδή αυτός είχε την δυνατότητα να την θεραπεύσει από τον καρκίνο που έπασχε, ενώ γνώριζε ότι η μέθοδος που εφήρμοζε δεν είχε τέτοια δυνατότητα. [...] Διαβάστε ολόκληρη την απόφαση του Αρείου Πάγου εδώ

 

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ NEWLAW